ოდესღაც მიხეილ მიხეილოვიჩს სურდა პოეტი გამოსულიყო, მაგრამ თანამდებებოს პირი გამოვიდა. ახლა მას ცხოვრებისეული გამოცდილება, ოჯახი, ფული და სტატუსი აქვს ხელისუფლებაში... მაგრამ ბავშვური სიხალისე, რომ დილა გათენდა ან წვიმა წამოვიდა მუდმივად თან სდევს... და უეცრად ხვდება ნასწიას, რომელსაც არასოდეს უჭამია "კობორჩხალები"...